Prolog

Witam wszystkich na moim skromnym blog z opowiadaniem typu fanfiction... no dobra, nie będę taka skromna. W końcu muszę się dopasować jakoś do postaci Isabelle - oj, będę się wkurzać...
 Proszę uprzejmie o recenzję - tak, wiem, że to prolog, ale i tak lepiej jest na sercu z komentarzami od razu.
____________________________________

    Witajcie w Mieście Cieni.

Isabelle Lightwood szła brukową ulicą, rozglądając się wokoło, jakby tuż za nią szedł jej najgorszy wróg.

Był obecny, a jednak czuła go tylko jako szczypanie pod powiekami, które miało zamiar rozmazać jej tusz do rzęs.

Targał ją za ciemne włosy, opadające kaskadami na smukłe ramiona księżniczki z bajki.

Szeptał wciąż jeden wers ulubionej książki Izzy - nie Isabelle. Izzy rozczytywała się w niej niegdyś z zapartym tchem, wciąż odnajdując głęboki sens, ukryty wśród stron, a Isabelle pałała do niej wielką nienawiścią z niewiadomych dla samej siebie powodów. 

  ,,Nie wszystko stracone, jako, że świat się nie zwalił.''

Nie, świat się nie zawalił - twierdziła dziewczyna, krocząc przed siebie tak dumnie, by każdy widzący ją Przyziemny wiedział od razu, że pochodzi z rangi wyżej - to życie się zmieniło.

    Twarz okryły cienie, których pnączy wbijających się prosto w serce nie dostrzegła. Tylko łzy zamigotały w jej oczach, a przecież - Nocni Łowcy nie płaczą.

    Ten wróg nazywa się Żal. Młoda Nefilim znała go od zawsze.